Τι φοβασαι κ τρεχεις μακρια..
Σε ποια γωνια εισαι παλι κρυμμενος..
Ποιος ανεμος βαρυς σε πηρε απο εδω..
Ξεριζωμενο κ έρημο σε αφηνει τωρα μονο..
Ειναι η νυχτα μεγαλη για σενανε φιλε μου..
Δε ξημερωνουν για σενα οι μερες..
Παρηγορια στις απεραντες ασφαλτους γυρευεις..
Μα η λησμονια δεν ερχεται ποτε..
αχ μιραντάκι αυτό ήταν πολυ καλο..δικό σου είναι?θα το κρατησω κάπου σημειωμένο προφυλάσσοντας ασφαλώς τα πνευματικά σου δικαιώματα ;-) να υποθέσω πως κάποιος σου εμπνέει τα όσα διάβασα?αν ο συλλογισμός απευθύνεται σε κάποιον ξεχωριστό για σένα που παραστράτησε λίγο στη ζωή του και χαθηκε(σχετικό και αυτο γιατι κανεις δε χάνεται)το μονο που εχω να σου πω ειναι ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΤΗ ΜΙΡΑΝΤΑ ΠΟΛΥ.αν αυτα τα σκόρπια λόγια σε εκφράζουν στη real life,συμπάσχουμε απόλυτα αυτό το καιρό.και εγώ αναζητώ κάποιον καιρό τώρα που τον κατάπιε η νύχτα και αναζητά τη παρηγοριά εκει αρνούμενος να βγει απο τη κατάσταση του.η διαφορα ειναι οτι αυτος λησμονεί/αγνοεί ενω εγω..ίσως σου φαίνονται περίεργα αυτα που σου λεω και σκέφτεσαι τι λέει το άτομο βραδιάτικα,αλλα επειδη εσυ φαίνεσαι ευαίσθητη και εγώ είμαι παθούσα και τωρα μου βγαινουν σταδιακά θελω να σου πω οτι δε σκέφτονται όλοι με τον πολυ ευγενικο και ωραίο τρόπο με τον οποίο γράφεις.κράτα μερικά συν-αισθήματα για σένα αν τα πεις στο blog δε πειράζει ενας άνθρωπος δε τα εκτιμάει όμως ευκολα.τέλος παραληρήματος -) σε ζάλισα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω εκλαμψεις καμια φορα Ελενακι μου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν απευθυνεται σε καποιον συγκεκριμενα,ισως καταβάθος να απευθυνεται και σ εμενα την ιδια για καποια φορα που βρισκομουν σ αυτη τη κατασταση..
(οσο για το blog,αφου δε μπαινει κ κανεις,δε μ απασχολει να τ αναρτω χεχεχεχ)
Το ατομο που σε εχει στεναχωρησει,μονο του θα βρει το δρομο του καποια στιγμη..Μη μου downiazesai μικρουλι :)
να σαι καλά και να συνεχίσεις να γράφεις!! =)
ΑπάντησηΔιαγραφή