Τετάρτη 5 Αυγούστου 2009

Insomnia

Ειναι το κλιμα βαρυ τα βραδια που δε σε παιρνει ο υπνος,
ειναι οι σκεψεις που σου μιλουν σιγανα στο αυτι και εσυ παλευεις να τις αγνοησεις,
ειναι οι θυμησες πιο στεναχωρες, θαρρεις και συντροφευουν το κομπο στο λαιμο σου..

Και ειναι αγκαθωτα τα βλεφαρα σου οταν κλεινουν, σε πονουν τα λογια που δεν ειπες
και εισαι ακομα εκει, με τα ματια ανοιχτα, ατενιζοντας το κενο, περιμενωντας καποιο συμπονετικο ληθαργο που θα σε λυπηθει καθως περνα διπλα σου.

Αυπνια.

Κυριακή 2 Αυγούστου 2009

Dunno

Εχεις τα χερια στις τσεπες, βαδιζεις αργα σε στενο μονοπατι.
Σε μερικα βηματα απο τωρα, βαζεις το ενα χερι πισω στη κωλοτσεπη κ ψαχνεις τα τσιγαρα σου, οπως κανεις παντα, συστηματικα.
Εχεις τον αναπτηρα στη τσεπη μπροστα για να μη τον ψαχνεις καθε φορα, κανεις απαγκιο τη χουφτα σου και κλακ, σπιθα, φωτια, εισπνοη, ανακουφιση..
Αλλαζεις το βημα σου για λιγο, γινεσαι ταχυτερος, υστερα αναλογιζεσαι αν σε περιμενει κανεις, σκεφτεσαι πως οχι, οποτε ξαναβραδαινεις το διαβα σου κ νιωθεις λιγακι χαζος που παιζεις παιχνιδια με το περπατημα σου.
Σταματας για λιγο, πρεπει να συγκεντρωσεις τις σκεψεις σου.
Λυγιζεις το γονατο πισω κ ακουμπας το τοιχο με τη πλατη.Εισπνοη, καπνος.
Τωρα προχωρας πολυ αργα.
Σφιγγεις τις γροθιες σου γιατι νιωθεις τα αναθεματισμενα σου ματια παλι υγρα, πριν προλαβεις να φτασεις στην ακρη του δρομου, παιρνεις βαθιες αναπνοες κ καταπινεις μεχρι να διωξεις τον ενοχλητικο κομπο που δε φευγει ποτε.Ακους μακρινες φωνες, ανασυγκροτεισαι, επιβαλλεσαι στον εαυτο σου.
Στο μεταξυ, ταχυνες ξανα για να φτασεις στο τελος του μονοπατιου και εχεις φτασει.Το φεγγαρι ειναι κοκκινο και μεγαλο, το αντανακλα το κυμα κ ειναι τοσο ομορφα και γαληνια.
Και ερχονται τα δακρυα, καλοδεχουμενα τωρα.Επιτελους μπορεις να τα αφησεις να τρεξουν ελευθερα, να ποτισουν το δερμα σου.
Κλαψε αγορακι, σκυψε το κεφαλι σου κ κλαψε στα χερια σου.
Δες τα δακρυα που κανουν ρυακια δυστυχιας προσπαθωντας να διωξουν το καημο σου, αφησε τα να κυλησουν ελευθερα, κανεις δε σε κρινει, κανεις δε σ'ακουει, κανεις δε σου κλεβει τη γωνια σου.
Κλαψε και ζησε στη ψευδαισθηση οτι καποιος νοιαζεται και σε προσεχει που δακρυζεις..